- wykłócić
- глаг.• поспорить* * *wykłóc|ićsię, \wykłócićę_się сов. вдоволь поспорить (поругаться)
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
wykłócać się — ndk I, wykłócać sięam się, wykłócać sięasz się, wykłócać sięają się, wykłócać sięaj się, wykłócać sięał się wykłócić się dk VIa, wykłócać sięcę się, wykłócać sięcisz się, wykłócać siękłóć się, wykłócać sięcił się 1. częściej ndk «kłócić się… … Słownik języka polskiego